Energooszczędna izolacja wełną mineralną w systemie BSO

Przy docieplaniu elewacji warto zadbać, aby materiał termoizolacyjny spełniał wszystkie podstawowe wymagania użytkownika, jakimi są m.in. bezpieczeństwo przeciwpożarowe, izolacyjność akustyczna, a także doskonałe właściwości termoizolacyjne.

Ściany zewnętrzne to poza dachami jedne z najważniejszych przegród budynku stanowiące o wysokiej oszczędności energii, a także o komforcie akustycznym. Straty ciepła dla ścian zewnętrznych stanowią od 25-35 % energii. Przy czym nie są to oczywiście wartości stałe, bowiem budynek usytuowany w centrum miasta zużyje mniej energii, niż taki sam budynek postawiony na wzniesieniu, czy też na otwartej przestrzeni. Należy jednak pamiętać, aby ilość energii cieplnej zgodnie z przeznaczeniem budynku utrzymywać na racjonalnie niskim poziomie.

Straty ciepła powstałe w budynku nie zależą jedynie od grubości przegrody, ale przede wszystkim od właściwie wykonanej izolacji termicznej. Właściwie wykonane ocieplenie daje nie tylko korzyści ekonomiczne, ale także zapewnia komfort i bezpieczeństwo tworząc zdrowy mikroklimat wewnątrz pomieszczeń.

Izolacja termiczna, akustyczna oraz ogniowa ze skalną wełną mineralną

Przystępując do ocieplenia najważniejszym elementem jest dokładne wypoziomowanie oraz przytwierdzenie listwy cokołowej zwanej także „listwą startową”. Dokonując ocieplenia trzeba pamiętać, aby zaprawa klejąca została dobrana do rodzaju podłoża, a także grubości materiału termoizolacyjnego oraz jego rodzaju, np. płyty styropianowe pomimo swej popularności na polskim rynku nie zapewniają ani komfortu akustycznego, ani odpowiedniej ognioodporności. W przypadku płyt z wełny wydajność jednego worka kleju (25 kg) pozwoli nam na przyklejenie od 4,5 – 6 m² powierzchni (w zależności od stopnia nierówności podłoża).

Jeśli mamy do czynienia z podłożem idealnie równym, klej można rozprowadzić na całej powierzchni płyty z wełny używając pacy zębatej – pamiętając, aby uprzednio przeszpachlować płytę cienką warstwą kleju. Jeśli podłoże nie jest równe, lepszym sposobem będzie metoda obwiedniowo punktowa. Klej nanosi się wtedy za pomocą wałka o grubości ok. 3 cm na brzegach płyty, a w środku od 4 do 6 placków, co wstępnie powinno stanowić ok. 40% pokrycia płyty (60% po dociśnięciu), przy czym uprzedniego przeszpachlowania należy dokonać jedynie w tych punktach, w których będziemy nakładali klej. Najczęściej popełnianym błędem jest przyklejenie płyt na same „placki” bez obwiedni – co owszem prowadzi do zmniejszenia kosztów, ale nie zapewnia odpowiedniej przyczepności płyt do podłoża.

Po prawidłowym wykonaniu powyższej czynności, przystępujemy do przyklejania płyt. Kołkowanie rozpoczynamy po upływie przerwy technologicznej jaką zaleca producent kleju z reguły jest to czas ok. 28 godzin. Należy pamiętać, aby kołki posiadały trzpień stalowy, o ilości kołków na 1m² powinien stanowić projekt wykonawczy elewacji w przypadku jego braku ilość ta wynosi od 8 – 12 szt./m². Przy wykonywaniu zaprawy zbrojącej z użyciem siatki z włókna szklanego grubość tej warstwy powinna wynosić od 2-4 [mm] – oprócz nadania jej pewnej wytrzymałości mechanicznej na wgniecenie stanowi podłoże pod tynk cienkowarstwowy.